- -SAP
- -GÖĞÜS
- TEKNE
- -AKORT BURGULARI Bağlamayı bu dört kısım oluşturur. Bağlama kısa saplı ve uzun saplı olarak ikiye ayrılır.Türk müziğinin ene önemli çalgılarındandır .
Bağlama, kullanım amaçlarına göre farklı tür ve boylarda çalınmaktadır. Günümüzde genellikle aşağıdaki türlerle tanınır.
- Cura (en küçük boy)
- Çöğür (kısa kol bağlama)
- Kısa saplı bağlama (yakın zamanda geliştirilmiş bir bağlama türü)
- Tambura (uzun kol bağlama)
- Divan sazı (büyük boy bağlama)
- Meydan sazı (en büyük boy bağlama)
Bağlama; Tekne, Göğüs ve Sap olmak üzere üç ana kısımdan oluşmaktadır. Tekne kısmı genelde dut ağacından yapılmaktadır. Ancak dut ağacının dışında ardıç, kestane, ceviz, gürgen gibi ağaçlardan da yapılmaktadır. Göğüs kısmı ladin ağacından, sap kısmı ise gürgen, ak gürgen veya ardıç ağacından yapılmaktadır. Halk müziğinde çoğunlukla karşılaşılan düzenler şunladır: (Parantez içindekiler, üst, orta ve alt tellerin çekilmesi gereken seslerdir).- Bağlama düzeni (La, Sol, Re)
- Bozuk düzeni, kara düzen (Sol, Re, La)
- Misket düzeni (Fa#, Re, La)
- Fa müstezat düzeni (Fa, Re, La)
- Abdal düzeni (La, Re, Sol)
- Do müstezat düzeni (Sol, Do, La) Alt Tel : (Boş: Re) Mibemol, Mibemol 2, Mi, Fa, Fadiyez 3, Fadiyez, Sol .
- orta Tel: (Boş: Sol) Labemol, Labemol 2, La, Sibemol, Sibemol 2, Si, Do .
- Üst Tel : (Boş: La) Sibemol, Sibemol 2, Si, Do, Dodiyez 3, Dodiyez, Re .
